Κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση

Η δημοσκόπηση της RASS που δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ δέκα ποσοστιαίες μονάδες πίσω από τη Νέα Δημοκρατία δεν προκαλεί πλέον έκπληξη. Οδηγεί απλώς στη διαπίστωση ότι έχει παγιωθεί μια διψήφια διαφορά. Έτσι που κανένας –είτε το παραδέχεται δημοσίως είτε όχι– να μην αμφιβάλλει για το ποιο θα είναι το πρώτο κόμμα στις προσεχείς εκλογές (όποτε κι αν διεξαχθούν). 

Αν και, άπαντες θα έπρεπε να γνωρίζουν πως αυτή η κυβέρνηση έχει κολοβή λαϊκή νομιμοποίηση από την επομένη κιόλας των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015. 

Ο λόγος; Η ιστορικά υψηλή αποχή από τις κάλπες (πάνω από το 40% επί των εγγεγραμμένων) σε συνδυασμό με την ιστορικά χαμηλή κυβερνητική πλειοψηφία (κάτω από το 40% επί των εγκύρων).

Ιστορικά τουλάχιστον για τη μεταπολιτευτική περίοδο, όπως μπορούμε να δούμε παραστατικά στα σχετικά γραφήματα.

 

Επομένως, ακόμα κι αν αγνοήσουμε τελείως το φαινομενικά (γιατί στον άξονα του λαϊκισμού κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι) παρά φύσιν της σύμπραξης ενός αμιγώς αριστερού με ένα αμιγώς δεξιό κόμμα, η κυβέρνηση αυτή στέκει έχοντας από τότε λιγότερο από το 40% όχι απλώς των ελλήνων πολιτών που επέλεξαν άλλο από άκυρο ή λευκό στην κάλπη – κάτι που ούτως ή άλλως δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ. Αλλά όσων συμμετείχαν μ' αυτόν τον τρόπο σε μια εκλογική διαδικασία από την οποία απείχαν οι περισσότεροι αναλογικά με τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους από κάθε άλλη στο παρελθόν!

Ως αποτέλεσμα, ο απόλυτος αριθμός όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ για να κυβερνήσουν τον Τόπο είναι ο μικρότερος μεταξύ όλων εκείνων που –μετά την πτώση της δικτατορίας, σε δημοκρατικές εκλογές– οδήγησαν στον σχηματισμό κυβερνητικών σχημάτων.

Αισθητά μικρότερος και από τον αριθμό όσων ψήφισαν τον πατέρα του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη μεγάλη ήττα του 1993. Λίγο πριν αυτός υποχρεωθεί σε παραίτηση και από την ηγεσία του κόμματός του...

Υπό το πρίσμα αυτό και λαμβάνοντας υπόψη και τα ευρήματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων, πόσο παράλογο είναι σήμερα το αίτημα για άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία;

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Reporter.gr στις 4 Ιουνίου 2018:

http://www.reporter.gr/Apopseis/Apo-thesews/Stelios-Konteas/355334-Kybernhsh-chwris-laikh-nomimopoihsh


Υποσημειώσεις:

1. Η δημοσκόπηση της RASS διενεργήθηκε από τις 6 έως τις 8 Μαρτίου για λογαριασμό του τηλεοπτικού σταθμού «ACTION 24» και της εκπομπής «Evening Report».

2. Τα εκλογικά ποσοστά υπολογίζονται ως προς τον αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων. Έγκυρα θεωρούνται όσα δεν είναι άκυρα ή λευκά. Αθροιστικά, τα έγκυρα, τα άκυρα και τα λευκά προσδιορίζουν τον αριθμό όσων ψήφισαν. Η διαφορά του τελευταίου από τον αριθμό των εγγεγραμμένων δίνει την αποχή, η οποία συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό επί των εγγεγραμμένων.

3. ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ ψηφίστηκαν από 2,13 εκατομμύρια πολίτες στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015. Περισσότεροι είχαν ψηφίσει ακόμα και τη Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977. Συγκεκριμένα, 2,15 εκατομμύρια πολίτες, οι οποίοι συνιστούν τον δεύτερο χαμηλότερο αριθμό απόλυτων ψήφων που οδήγησαν σε σχηματισμό κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου.

4. Η Νέα Δημοκρατία υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αν και ηττημένη (σχεδόν 8 ποσοστιαίες μονάδες πίσω από το πρώτο κόμμα), είχε συγκεντρώσει μεγαλύτερο ποσοστό (39,3%) στις εκλογές του 1993 από ό,τι αθροιστικά ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛΛ (39,15%) στις τελευταίες. Και πάνω από μισό εκατομμύριο (585.410) περισσότερες ψήφους…

«Κύριε Τσίπρα, ο πατέρας μου, αν και είχε ανατραπεί λίγο πριν το πρόγραμμά του αποδώσει καρπούς, παραιτήθηκε ακόμα και από την αρχηγία του κόμματός του, παρότι έλαβε πάνω από μισό εκατομμύριο περισσότερες ψήφους από όσες εσείς αθροίσατε με ένα ακροδεξιό μόρφωμα για να σχηματίσετε κυβέρνηση. Ποιο λαϊκό έρεισμα διαθέτετε πλέον για παραμένετε στην εξουσία; Και με ποιο δικαίωμα, για να γαντζωθείτε σε αυτήν, επαναφέρετε τον εφιάλτη της ακυβερνησίας με την ψήφιση της απλής αναλογικής;»

Όχι, η συγκεκριμένη αποστροφή δεν έχει ειπωθεί ποτέ από τα χείλη του Κυριάκου Μητσοτάκη! Αν και θα είχε κάθε δικαίωμα να την εκστομίσει, ακόμα και από το βήμα της Βουλής, αν αξιολογούνταν αμερόληπτα τα αποτελέσματα των μεταπολιτευτικών εκλογών και τα ευρήματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων.