Αυτόν τον μήνα συμπληρώνονται 16 χρόνια από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Η επικεφαλής της ανάληψης και της διοργάνωσής τους εξακολουθεί να βρίσκεται στο στόχαστρο. Μάλλον από αδαείς που αγνοούν την πραγματικότητα. Η Γιάννα όμως έχει δίκιο. Ας είμαστε καλύτερα λακωνικοί και ουσιώδεις στο «γιατί».
· Γιατί χρησιμοποίησε όλα τα χρήματα που είχε εξοικονομήσει για την προεκλογική της καμπάνια στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 για να στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία, παρά το ότι το κόμμα της δεν τη συμπεριέλαβε τελικά στους συνδυασμούς του.
· Γιατί παραιτήθηκε από τη βουλευτική της έδρα το 1990, όταν μετοίκησε στο εξωτερικό ακολουθώντας τον σύζυγό της.
· Γιατί ήταν η πρώτη γυναίκα που τέθηκε ποτέ επικεφαλής Επιτροπής Διεκδίκησης Ολυμπιακών Αγώνων.
· Γιατί το τέλος συμμετοχής που έπρεπε να καταβάλει η Ελλάδα στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) για να διεκδικήσει τους Αγώνες (100.000 δολάρια) πληρώθηκε από τον τραπεζικό λογαριασμό του συζύγου της και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό.
· Γιατί εκείνη με τον σύζυγό της ξόδεψαν περίπου 15 εκατομμύρια δολάρια από δικά τους χρήματα για την καμπάνια διεκδίκησης των Αγώνων.
· Γιατί, ταξιδεύοντας περίπου 12 φορές την περιφέρεια της Γης προκειμένου να προσελκύσει υποστηρικτές για την Αθήνα, ανέτρεψε τα προγνωστικά που ήθελαν τη Ρώμη να διοργανώνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
· Γιατί αποδέχθηκε την πρόταση να αναλάβει πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής μόλις 4 χρόνια και 3 μήνες πριν από την Τελετή Έναρξης των Αγώνων, υπό τη δαμόκλειο σπάθη οι Αγώνες να αφαιρεθούν από την Αθήνα (αφού τα απαιτούμενα έργα δεν προχωρούσαν).
· Γιατί η οικογένειά της δεν είχε καμία επιχειρηματική δράση στην Ελλάδα την περίοδο της προετοιμασίας των Αγώνων.
· Γιατί είναι μύθος ότι πληρώθηκαν υπερβολικά τα αξιόλογα στελέχη που εγκατέλειψαν την καριέρα τους για να συνεισφέρουν στην προετοιμασία των Αγώνων.
· Γιατί η Οργανωτική Επιτροπή «Αθήνα 2004» εμφάνισε πλεόνασμα που παρέδωσε στην κυβέρνηση μετά τη λήξη των Αγώνων (123,5 εκατομμύρια ευρώ σ’ έναν συνολικό προϋπολογισμό 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ).
· Γιατί, σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ, οι Αγώνες κόστισαν μόνο 9,2 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 2,9 επέστρεψαν στα ταμεία του κράτους με τη μορφή φορολογικών εισπράξεων και εργοδοτικών εισφορών.
· Γιατί, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, οι θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 είχαν το τρίτο μικρότερο κόστος μεταξύ όλων των θερινών Ολυμπιακών από το 1972 (“φθηνότεροι” ήταν μόνο του 1972 στο Μόναχο και του 1984 στο Λος Άντζελες).
· Γιατί οι Αγώνες ήταν «αξέχαστοι» και «ονειρεμένοι», όπως παραδέχθηκε ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ.
· Γιατί, στον επίσημο λόγο της στην Τελετή Λήξης, δεν δίστασε να παραμερίσει το πρωτόκολλο προκειμένου να ευχαριστήσει και τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για τον σημαντικό του ρόλο.
· Γιατί, παρά τις λειτουργικές προτάσεις που κατέθεσε, τα ολυμπιακά ακίνητα αφέθηκαν να ρημάξουν με υπαιτιότητα των πολιτικών που διαδέχθηκαν εκείνους που την εμπιστεύτηκαν.
· Γιατί με την άρτια διοργάνωση του 2004 συνεισέφερε το πιο ισχυρό επιχείρημα για την πραγμάτωση ενός από τα ανεκπλήρωτα οράματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή: Τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
· Γιατί αρνήθηκε την υψηλή αντιμισθία που συνόδευε την τιμητική διάκριση της Πρέσβεως Προσωπικοτήτων.
· Γιατί με τον σύζυγό της πραγματοποίησε πάνω από 40 εκατομμύρια δολάρια δωρεές σε 8 χιλιάδες διαφορετικούς αποδέκτες.
Υποσημειώσεις:
1. Ενδεικτική της έλλειψης προόδου στα απαιτούμενα ολυμπιακά έργα στην Αθήνα ήταν η δήλωση του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ τον Απρίλιο του 2000. Ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ είχε χαρακτηρίσει την κατάσταση ως τη χειρότερη οργανωτική κρίση που είχε αντιμετωπίσει από το 1980 που βρέθηκε στο πηδάλιο της ΔΟΕ.
2. Η τελική ψηφοφορία είχε δώσει στην Αθήνα 66 ψήφους έναντι 41 της Ρώμης. Ήταν η μεγαλύτερη διαφορά ψήφων μέσα σε εβδομήντα σχεδόν χρόνια.
3. Αποτιμώντας το κόστος των Αγώνων του 2004, εκτός των άλλων, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη ότι η Αθήνα, λόγω του τρομοκρατικού χτυπήματος στους Δίδυμους Πύργους το 2001, υποχρεώθηκε να δαπανήσει κάπου 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ μόνο για την ασφάλεια, δηλαδή ποσό εξαπλάσιο από όσο είχε δαπανήσει για τον ίδιο λόγο το Σίδνεϊ το 2000.
