Μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα

Αν απαριθμήσει κάποιος τους εν δυνάμει παράγοντες για το αναγκαίο επενδυτικό σοκ στην ελληνική οικονομία, θα διαπιστώσει την περιορισμένη απόδοση ή/και πιθανότητα πραγμάτωσης έκαστου. Έτσι ώστε να καταλήξει ότι η μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα αποτελεί τη μόνη λύση. Και, ως τέτοια, πρέπει να αναγορευτεί σε εθνικό στόχο…

Δεν διεκδικούμε, βέβαια, την πατρότητα της ιδέας. Πολύ ενδιαφέρουσα την είχε βρει πριν από λίγους μήνες και η Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), μιλώντας στο περιθώριο ενός συνεδρίου. Τέσσερις δεκαετίες νωρίτερα, την είχε καταθέσει, επίσημα και επανειλημμένα, και ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας…

Tον Ιούνιο του 2016, η Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας στο Φεστιβάλ Ιδεών Άσπεν, στο Κολοράντο των ΗΠΑ, είχε πει μεταξύ άλλων: «Νομίζω ότι είναι μια εξαιρετική ιδέα. Στο βαθμό που πρόκειται να δημιουργήσει ζήτηση, η οποία είναι ό,τι απολύτως χρειάζεται αυτή η οικονομία, θα ήταν εξαιρετική». (Σ.σ: Το ότι η δήλωσή της αυτή πέρασε στα ψιλά των ελληνικών ΜΜΕ πρέπει να προβληματίσει πολύ για το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου στη χώρα μας.)

Το 1976 και το 1980, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολές του στον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ), λόρδο Κιλάνιν, είχε ζητήσει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Όπως και το 1984, με επιστολή του στον Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, διάδοχο του Κιλάνιν στην προεδρία της ΔΟΕ. Αν και η πρότασή του υπαγορευόταν τότε περισσότερο από την ανάγκη προστασίας της Ολυμπιακής Ιδέας, παρά από οικονομικά κριτήρια, δεν παύει να ήταν μπροστά από την εποχή της. 

Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, ότι η τότε πρόταση του εθνάρχη είχε εξασφαλίσει τη συναίνεση των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της Δυτικής Γερμανίας και άλλων κρατών. Η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας είχε εγκρίνει –σχεδόν ομόφωνα– ψήφισμα με το οποίο καλούσε τη ΔΟΕ να εξετάσει επειγόντως την πρόταση διεξαγωγής θερινών Ολυμπιακών Αγώνων μονίμως στην Αθήνα. Και η ΔΟΕ είχε προχωρήσει στη σύσταση ειδικής επιτροπής επιφορτισμένης να μελετήσει την ελληνική πρόταση. Ενδεικτική, τέλος, ήταν και η αμέριστη στήριξη που είχε βρει από τα εγκυρότερα δημοσιογραφικά έντυπα των ΗΠΑ.

Εν ολίγοις,  η ιδέα δεν είναι καινούργια. Έχουν μπει προ πολλού οι αναγκαίοι σπόροι για να καρποφορήσει. Απαιτείται μόνο δράση για να ποτιστούν… 

Θέτοντας τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων, είναι βέβαιον ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2020 θα πραγματοποιηθούν στο Τόκιο. Η απόφαση για την ιαπωνική πρωτεύουσα έχει ανακοινωθεί ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2013. 

Εκκρεμεί, όμως, το πού θα διοργανωθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024. Μετά τη διαδοχική απόσυρση τριών πόλεων (Αμβούργου, Ρώμης, Βουδαπέστης), οι υποψήφιες που έχουν μείνει είναι μόλις δύο (Παρίσι, Λος Άντζελες). Η απάντηση στο ερώτημα «Παρίσι ή Λος Άντζελες» αναμένεται να δοθεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τον προσεχή Σεπτέμβριο. Αλλά και μόνο το γεγονός ότι μιλάμε πλέον μόνο για δύο πόλεις σημαίνει αυτόματα ότι οι αντιδράσεις σε μία απευθείας ανάθεση στην Αθήνα δεν μπορεί παρά να είναι ελεγχόμενες.

Μάλιστα, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι η ΔΟΕ θα αποφασίσει ταυτόχρονα για τον τόπο διεξαγωγής των Αγώνων του 2024 και του 2028, η ιδέα επίλυσης του προβλήματος μία για πάντα, με τη μόνιμη τέλεση σε μία πόλη, κερδίζει εκ των πραγμάτων πόντους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και το έγκυρο βρετανικό περιοδικό «Economist», σε πρόσφατο άρθρο του, συνηγορούσε υπέρ μιας τέτοιας λύσης.

Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα έχει τρία ισχυρά επιχειρήματα για να υποστηρίξει την πρότασή της:

1) Ακριβώς είκοσι χρόνια πριν από το 2024, το 2004, διοργάνωσε –κατά γενική ομολογία– άψογους Αγώνες. Επομένως, αρκεί οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις που αφέθηκαν να ρημάξουν, να ανακαινιστούν.

2) Αποτελεί το ιστορικό λίκνο των Ολυμπιακών. Ως εκ τούτου, εάν μία χώρα δικαιούται να γίνει ο μόνιμος τόπος τέλεσής τους, είναι δίχως αμφιβολία αυτή.

3) Τα τελευταία επτά χρόνια απασχολεί αρνητικά όλον τον κόσμο με το δημοσιονομικό της πρόβλημα. Όντας μέλος της Ευρωζώνης, είναι πάντα υπαρκτός ο κίνδυνος μετάστασής του στα υπόλοιπα μέλη και, κατ’ επέκταση, στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Υπό το πρίσμα αυτό, δεν μπορεί να υποτιμηθεί από κανέναν ότι, με προωθητική δύναμη για το ΑΕΠ της τη διοργάνωση των Αγώνων κάθε τέσσερα χρόνια, η ελληνική σχέση δημοσίου χρέους – ΑΕΠ δύναται να βελτιωθεί αισθητά, απαλλάσσοντας τη διεθνή κοινότητα από τον πονοκέφαλο της πολυσυζητημένης βιωσιμότητας.

Συμπερασματικά, αν η γαλλίδα Κριστίν Λαγκάρντ, ηγούμενη του ΔΝΤ, είναι εύκολο να πείσει το Λος Άντζελες να αποσύρει την υποψηφιότητά του, γιατί είναι δύσκολο να πειστεί και το Παρίσι για κάτι αντίστοιχο;

Δεν είναι μεγάλη ευκαιρία να τεθεί απευθείας το αίτημα στον νέο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, για να συναινέσει κι εκείνος σε μια ιδέα που η συμπατριώτισσά του στα ηνία του ΔΝΤ βρίσκει εξαιρετική; 

Τηρουμένων των αναλογιών, κάτι αντίστοιχο δεν είχε συμβεί στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε καταφέρει να πείσει τον Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εσταίν και τους άλλους ηγέτες της ΕΟΚ, για μία διεύρυνση μόνο και μόνο για την προσχώρηση της Ελλάδας;

Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη ότι ο εθνάρχης είχε απέναντί του συνολικά εννέα πρόσωπα μ' ένα κατηγορηματικό «όχι», οι Αλέξης Τσίπρας και Κυριάκος Μητσοτάκης δεν δικαιούνται με τίποτα να δειλιάσουν σήμερα...


Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Reporter.gr στις 8 Μαΐου 2017:
http://www.reporter.gr/Apopseis/Apo-thesews/Stelios-Konteas/322934-Monimh-telesh-twn-Olympiakwn-Agwnwn-sthn-Athhna

Υποσημειώσεις:

1. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η πατρότητα της ιδέας ανήκει στον βασιλιά Γεώργιο τον Α΄, ο οποίος τη διατύπωσε στο τέλος των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το 1896.

2. Στην πρώτη επιστολή του (29/7/1976) προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, λόρδο Κιλάνιν, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αναφέρει μεταξύ άλλων: «Η Ελλάς όχι μόνο προσφέρεται –από ιστορική και φυσική άποψη– για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας απόφασης, που θα έδινε νέα αλκή και κύρος στην Ολυμπιακή Ιδέα, αλλά θα εργαζόταν με ενθουσιασμό υπό την καθοδήγησή σας για την πλήρη επιτυχία της. Είμαι, δε, βέβαιος ότι πλείστα κράτη θα υιοθετούσαν την πρόταση αυτήν, η οποία, υπογραμμίζω, εμπνέεται από την πίστη προς την οικουμενική αξία του Ολυμπιακού Ιδεώδους» («Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα και Κείμενα», τόμος 9, σελ. 269-270). Στην απάντησή του, ο πρόεδρος της ΔΟΕ σημείωνε ότι οι προτάσεις του Κ.Καραμανλή θα αποτελούσαν αντικείμενο εξετάσεως στο μέλλον.

3. Η σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν το 1979 είχε οδηγήσει τον αμερικανό πρόεδρο Τζέιμς Κάρτερ να μποϋκοτάρει τους επικείμενους αγώνες με έδρα διεξαγωγής τη Μόσχα. Η Ολομέλεια της Αμερικανικής Γερουσίας, σε ψήφισμά της (29/1/1980), προέτρεπε όλους τους αμερικανούς αθλητές ν’ απόσχουν από τους αγώνες της Μόσχας, εφόσον σοβιετικά στρατεύματα παραμένουν στο Αφγανιστάν.

4. Στη δεύτερη επιστολή του (28/1/1980) προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, λόρδο Κιλάνιν, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αναφέρει μεταξύ άλλων: « [...] να επανέλθω στην πρόταση που σας υπέβαλα κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδος του Μοντρεάλ και την οποία, όπως γνωρίζετε, ουδέποτε απέσυρα. Βασική ιδέα της προτάσεως αυτής ήταν η ανάγκη καθορισμού ενός μόνιμου χώρου για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων και η επιλογή της Ελλάδος ως της καταλληλότερης για τον σκοπό αυτό χώρας. […] Θεωρώ ότι ο ενδεδειγμένος τόπος διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων είναι η Ελλάς. Πιστεύω ότι καμία άλλη χώρα δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τη μόνιμη διεξαγωγή των Αγώνων στην περιοχή της εκτός από τη χώρα που γέννησε την Ολυμπιακή Ιδέα και είχε την ικανότητα να διατηρήσει το βαρύ προνόμιο της τελέσεώς τους επί χίλια ολόκληρα χρόνια. Πιστεύω επίσης ότι η επιλογή της Ελλάδας ως μόνιμου χώρου διεξαγωγής των Αγώνων είναι ο μόνος τρόπος για να εξυγιανθεί ο θεσμός και να αναβαπτισθεί στο αυθεντικό του νόημα. Γιατί η Ολυμπιακή Ιδέα θα απαλλαγεί από την εμπλοκή της στις διεθνείς πολιτικές και ιδεολογικές διαμάχες, από την παρεμβολή του βεντετισμού και του επαγγελματισμού, καθώς και από την εμπορική εκμετάλλευση και τα οικονομικά προβλήματα που δημιουργεί η σημερινή της μορφή. […] Η πρόταση που σας υποβάλλω, κύριε Πρόεδρε, και η οποία βρήκε ήδη ευρύτατη απήχηση στη διεθνή κοινή γνώμη, δεν υπαγορεύεται από εθνικιστικές ή ωφελιμιστικές προθέσεις. Αποσκοπεί στην προστασία της Ολυμπιακής Ιδέας, με την οποία συνδέεται η ελληνική παράδοσις και το ελληνικό Πνεύμα και έναντι της οποίας ο ελληνικός λαός είναι φυσικό να αισθάνεται ιδιαίτερη ευαισθησία». («Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, Γεγονότα και Κείμενα», τόμος 11, σελ. 375-376).

5. Οι «New York Times», αφού αρχικά είχαν αναγγείλει την εισήγηση Καραμανλή με τον χαρακτηριστικό τίτλο: «Η Ελλάδα προσφέρει άσυλο στους Ολυμπιακούς» (29/1/1980), τόνιζαν σε κύριο άρθρο τους με τίτλο «Ο πόλεμος για τους Αγώνες» (28/3/1980): «Ο κ. Κάρτερ προτείνει να επιστρέψουν κάποτε οι Αγώνες στον τόπο γεννήσεώς τους, στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν την ιδέα. Ο προφανής τρόπος για να αποδείξει ότι δεν ζητούνται θυσίες μόνο από τους αθλητές για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι να ζητήσει να μη φιλοξενήσει το Λος Άντζελες τους Ολυμπιακούς του 1984, αν τελικά ολόκληρος ο κόσμος συμφωνήσει να διεξάγονται οι Αγώνες μόνιμα στην Ελλάδα». Σ.σ.: Κατά μοιραία σύμπτωση, και τώρα το Λος Άντζελες είναι που πρέπει να κάνει πίσω...

6. Η «Washigton Post» είχε δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο: «Ο χώρος της Ολυμπίας: μια αρχαία λύση σε ένα σύγχρονο πρόβλημα» (23/3/1980), στο οποίο ο αρθρογράφος έβρισκε «την πρόταση του Κ.Καραμανλή εντυπωσιακή ακόμη και επιφανειακά», υπογραμμίζοντας ότι «η δαπάνη για τις εγκαταστάσεις θα γινόταν μια φορά, ακόμη και αν ήταν ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, ώστε να αποφεύγεται η σπατάλη τεράστιων ποσών κάθε τέσσερα χρόνια από έθνη που επιθυμούν να αυτοδιαφημιστούν».

7. Ο αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών της Δυτικής Γερμανίας, Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Bild Zeitung» (14/2/1980), είχε δηλώσει: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα, όπου και γεννήθηκαν, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή πρέπει να εξετάσει την προσφορά του έλληνα πρωθυπουργού, θέτοντας σε κίνηση την απαιτούμενη διαδικασία, ώστε η Ελλάδα να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αμέσως μετά το Λος Άντζελες. Όλα τα έθνη θα μπορούσαν να συμβάλουν, ώστε η μόνιμη τοποθεσία διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα να γίνει ένας χώρος, όπου θα συναντώνται οι αθλητές όλου του κόσμου. Αυτός ο μεγάλος, παγκοσμίου χαρακτήρα τόπος του αθλητισμού, θα μπορούσε να γίνει το σύμβολο της κατανοήσεως μεταξύ των εθνών». Ακόμα και ο ίδιος ο καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Χέλμουτ Σμιτ, είχε δηλώσει (17/4/1980) ότι «η ιδέα της μόνιμης διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα πρέπει να εξεταστεί κατά συγκεκριμένο τρόπο, ώστε να μπορέσει ν’ αναβιώσει ο θεσμός στην παλιά του παράδοση». Ενώ ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, Βίλλυ Ντάουμε, απαντώντας σχετικά: «Αυτό πρόκειται να εξεταστεί σοβαρά από τη ΔΟΕ, αφού μάλιστα προτείνεται από έναν τόσο σημαντικό πολιτικό, όπως ο Κ.Καραμανλής».

«Εγώ πιστεύω ότι η πρότασή μου κάποτε θα υλοποιηθεί. Άλλωστε, όπως γνωρίζετε, έγινε πολύ ευμενώς δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη, από τις περισσότερες εθνικές ολυμπιακές επιτροπές και από κυβερνήσεις μεγάλων χωρών. Η δε Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή συνέστησε ειδική επιτροπή για να μελετήσει το θέμα», Κωνσταντίνος Καραμανλής.

8. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1981, στη διάρκεια της διάσκεψης της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, στο Μπάντεν-Μπάντεν της Δυτικής Γερμανίας, είχε συζητηθεί η πρόταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τη μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Στην τότε ανακοίνωση της ΔΟΕ διαβάζουμε: «Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή είναι βαθύτατα ευγνώμων, προς τον ελληνικό λαό, την κυβερνησή του και υπεράνω όλων προς τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή, που προσέφεραν μια περιοχή γειτονική της Αρχαίας Ολυμπίας, η οποία θα απολάμβανε απόλυτης ουδετερότητας, για να χρησιμεύσει ως τόπος μόνιμης τελέσεως των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων υπό την εποπτεία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Η ΔΟΕ εκφράζει την ευγνωμοσύνη της για την πρόταση αυτή, που αποτελεί απόδειξη της αφοσιώσεως στον Ολυμπισμό, της χώρας στην οποία γεννήθηκαν οι αγώνες και η οποία έγινε στην Αθήνα η έδρα των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στους νεότερους χρόνους. Οι Αγώνες έχουν δοθεί στο Λος Άντζελες για το 1984 και στη Σεούλ για το 1988. Περισσότερες από μία υποψηφιότητες έχουν ήδη διαφανεί για το 1992. Ελπίζουμε ότι η πόλη που είχε τα προνόμια να οργανώσει τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες στους νεότερους χρόνους το 1896, η Αθήνα, θα εκλεγεί για το 1996. Έτσι, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα και κυρίως την ομαλή διεξαγωγή των προσεχών Ολυμπιάδων, για τις οποίες η ΔΟΕ έχει δεσμεύσει την ελληνική πρόταση, η οποία αποδεικνύεται υψίστης σπουδαιότητας, θα καταστεί δυνατό να γίνει στο μέλλον το αντικείμενο περισσότερο εμπεριστατωμένης μελέτης, στην οποία η ΔΟΕ δεν θα παραλείψει να επιδοθεί».

«Πιστεύω –όπως έγραψα και στον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής κ. Σάμαρανκ– ότι αργά ή γρήγορα την πρότασή μου αυτή θα την επιβάλει η ανάγκη των πραγμάτων. Θα την επιβάλει η αγάπη των ανθρώπων».

Κωνσταντίνος Καραμανλής, μιλώντας στα εγκαίνια του Ολυμπιακού Σταδίου Αθηνών (6/9/1982).

9. Μετά την άρνηση της Σοβιετικής Ένωσης να μετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επανέφερε την πρότασή του για μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Σε δήλωσή του (9/5/1984) ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πιστεύω ότι η επιλογή της Ελλάδος ως μόνιμου χώρου διεξαγωγής των Αγώνων είναι ο μόνος τρόπος για να εξυγιανθεί ο θεσμός και να ξαναβρεί τη γνησιότητα που είχε κατά την κλασική αρχαιότητα. Η παρούσα κρίση δημιουργεί ασφαλώς την ανάγκη και δίδει την ευκαιρία να επανεξετασθεί η πρότασή μου εκείνη, για τη μελέτη και προώθηση τής οποίας άλλωστε είχε σχηματισθεί το 1981 και Ειδική Επιτροπή». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «Associated Press», δήλωσε επίσης: «Η πρόταση που επέβαλα προ ετών και στην οποία επιμένω δεν υπαγορεύεται από εθνικιστικές ή ωφελιμιστικές επιδιώξεις. Αποτελεί προσφορά προς την Ολυμπιακή Ιδέα. Και αποσκοπεί στη διάσωση του Ολυμπισμού, με τον οποίον συνδέεται η ελληνική παράδοση και έναντι του οποίου είναι φυσικό η Ελλάς, στην οποία γεννήθηκε ο θεσμός αυτός, να αισθάνεται ιδιαίτερη ευαισθησία. Και νομίζω ότι όλοι όσοι είναι άμεσα ή έμμεσα υπεύθυνοι για την τύχη του Ολυμπισμού και την παρούσα κρίση οφείλουν να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες και να επωφεληθούν αυτής της προσφοράς». 

10. Σε επιστολή του (17/5/1984) προς τον Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανέφερε μεταξύ άλλων: « [...] νομίζω ότι δεν υπάρχει πλέον άλλος τρόπος για τη διάσωση του μοναδικού και οικουμενικού αυτού θεσμού από την υιοθέτηση και την πραγματοποίηση της γνωστής πρότασής μου για τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην πατρίδα τους, την Ελλάδα. Όπως γνωρίζετε, στις 2 Οκτωβρίου 1981, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για την πρότασή μου εκείνη και έλαβε την απόφαση να την καταστήσει αντικείμενο σοβαρής μελέτης. Δυστυχώς, έκτοτε ουδεμία συνέχεια δόθηκε στην απόφαση αυτή της Επιτροπής. Πιστεύω ότι η παρούσα κρίση δημιουργεί ασφαλώς την ανάγκη και δίδει την ευκαιρία να επανεξετασθεί η πρότασή μου εκείνη, η οποία έγινε ήδη συμπαθώς δεκτή από τη διεθνή κοινή γνώμη και τα πλεονεκτήματα τής οποίας τα γνωρίζετε κι εσείς ο ίδιος καλύτερα από οιονδήποτε άλλον». Ο πρόεδρος της ΔΟΕ απάντησε (18/5/1984): «Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας: Με την επιστολή σας της 17ης Μαΐου ευαρεστηθήκατε να ανανεώσετε την πρότασή σας προς τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για τη μόνιμη εγκατάσταση των Ολυμπιακών Αγώνων στην πατρίδα τους. Σας ευχαριστώ γι' αυτό θερμά. Η επιστολή σας ετέθη υπόψη των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής, που συνήλθε στη Λωζάνη, και αποφασίστηκε να υποβληθεί εκ νέου η γενναιόδωρη προσφορά σας στην προσεχή Σύνοδο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Σας επαναλαμβάνω τις πιο θερμές μου ευχαριστίες για την παρέμβασή σας». 

11. Στο θέμα αναφέρθηκε ακόμα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρήγκαν. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δήλωσε: «Έχει εξεταστεί η δυνατότητα να γίνονται εφεξής οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη χώρα της προέλευσής τους, την Ελλάδα, και να μην περιφέρονται ανά τον κόσμο. Η διερεύνηση αυτού του ενδεχομένου είχε ξεκινήσει από το 1980, αμέσως μετά την απόφαση του προέδρου Κάρτερ να μποϋκοτάρει τους Αγώνες της Μόσχας». Η «Washigton Post» (10/5/1984) διατύπωσε την άποψη ότι η ολυμπιακή κίνηση φαίνεται καταδικασμένη, εκτός αν οι αγώνες αποφασιστεί να διεξάγονται σε μια μόνιμη τοποθεσία – όπως η Ελλάδα. Ανάλογη άποψη υποστήριξαν και οι «New York Times», επισημαίνοντας ως καλύτερη λύση την πρόταση Καραμανλή για μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων στο τόπο προέλευσής τους. 

12. Στις 24 Μαΐου 1984, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να προτείνει την καθιέρωση στην Ελλάδα το συντομότερο δυνατό –και οπωσδήποτε πριν από το 1996– ουδέτερης ζώνης για τη μόνιμη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Μάλιστα, υποσχέθηκε να συνεισφέρει από τα κοινοτικά ταμεία ποσό για την υλοποίηση του σχεδίου και κάλεσε τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να προχωρήσει στη λήψη των μέτρων που κρίνονται απαραίτητα για την εφαρμογή της απόφασης.

13. Τον Δεκέμβριο του 2015, το Αμβούργο απέσυρε την υποψηφιότητα του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

14. Τον Σεπτέμβριο του 2016, η Ρώμη απέσυρε την υποψηφιότητά της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

15. Τον Φεβρουάριο του 2017, η Βουδαπέστη απέσυρε την υποψηφιότητά της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.

16. Σε πρόσφατο άρθρο του (16/3/2017), το περιοδικό «Economist» κατέληγε: «Η πραγματικά ριζική απάντηση θα ήταν να οριστεί μία ή μερικές μόνιμες πόλεις υποδοχής, ώστε η αθλητική υποδομή των Ολυμπιακών Αγώνων να έχει μια ζωή πέραν από την κατάσβεση της ολυμπιακής φλόγας. Η Κριστίν Λαγκάρντ, γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έχει μιλήσει θετικά γι' αυτήν την ιδέα. Η πρόταση δεν είναι νέα. Το 1896, ο βασιλιάς Γεώργιος της Ελλάδας παρακαλούσε τον Πιέρ ντε Κουμπερτέν να κάνει τη χώρα του τον μόνιμο οικοδεσπότη. Ο Γάλλος δεν θα το είχε. "Αποφάσισα να ενεργήσω σαν να ήμουν ηλίθιος, προσποιούμενος ότι δεν καταλαβαίνω", έγραψε. Ο Τόμας Μπαχ, ο πρόεδρος της ΔΟΕ, μπορεί να μην έχει την πολυτέλεια να αγνοεί την πραγματικότητα για πολύ περισσότερο».